Eigenlijk hadden we er niet meer op durven hopen en we probeerden te begrijpen waarom het kerkuilenpaar niet voor onze nestkast had gekozen. Hadden wij iets veranderd in de omgeving, hetgeen hen niet aanstond, was de insluip van de marter een zodanige ervaring dat zij de plek niet meer als veilig beschouwden, was het een slecht muizenjaar?
Kennelijk niets van dat alles, want vanaf 14 april hebben de uilen weer hun intrek genomen in de nestkast. Als we over het terras lopen of als daar wordt gepraat, reageren ze niet, ze lijken dat gewoon te zijn. De bosuil schreeuwt hen als vanouds toe, maar ook daar lijken ze aan gewend. Dus we denken dat het een bekend paar is. Voorlopig zijn ze erg gek op elkaar dus het zou wel raar moeten lopen als er geen eieren gaan worden gelegd.
Dezelfde dag zagen we dat echtpaar Hop de nestkast in de bekende schuine boom weer in gebruik heeft genomen als tijdelijk onderkomen. De nachtegaal zingt en ook de wielewaal laat van zich horen: het voorjaar is nu echt begonnen.
Normaal komt na 28 dagen broeden het jong uit het ei gekropen. Helaas is de kerkuil in 2018 na 30 dagen broeden van de eieren afgegaan. De reden is ons niet bekend.